کجاست دورترین نقطه ی دنیا ژرفای وجود غریب خود فرد نیست ایا جایی که با غمها و غصه هاش کنار میاد نی

کجاست دورترین نقطه ی دنیا 

ژرفای وجود غریب خود فرد نیست ایا 

جایی که با غمها و غصه هاش کنار میاد نیست ایا 

جایی که پارو ارزوها و خاسته هاش میگذاری نیست ایا 

دنیارا که پایانی نیست 

دور و نزدیکش نسبییت

اما زمانی که در اعماق وجود ادم همه چیز بشکند 

این ته دنیات نیست 

ایا ته دنیا فقط برای توست 

وقتی عشق علاقه و وابستگی ها و ارمانها و ارزوها و حتی هنجارها و اعتقاداتتو برای زنده موندن بذاری این ته دنیا نیست

این متن ویرایش و ادامه دارد سر فرصت96

آره این متن و سال 96 شروع کردم

حالا آخرش و دارم، حالا رفتم سفر کردم، بی غم، بی فکر، بی خواسته، بی عشق، بی وابستگی، بی اعتقاد، بی خدا، بی آرمان،

حالا این منم،

من تمام دورانهای جوونیم من و آسمان و بیابان. اونقدر رو خودم کارکردم که نتونم بد بشم، نتونم خودخواه باشم، نتونم بی انصاف باشم، نتونم بی خدا باشم حالا این منم با دوسالی که گذشت

تمام این دوسال را که ورق میزنم، چقدر بی نقص طراحی میکنی

بارالها تو رب و پرورش دهنده ی من هستی، چگونه با وجود تو مرا به غیر نیاز است.در آسمان و در زیرانوار الهی ات زیبا خواهم رقصید پس توهم باز و بیش از این هدایتگر و دستگیر من باش

الهی امین

م. ط

یوقتایی کوه هم دلش ابری میشه

کجاست دورترین نقطه ی دنیا ژرفای وجود غریب خود فرد نیست ایا جایی که با غمها و غصه هاش کنار میاد نی